Saturday, June 30, 2007

Δυο φεγγάρια τον Ιούνη

Όσο περίμενα σχεδίαζα
ήρθα νωρίς σκεπτόμουν
και βύζαινα ελπίδα
ξομολογιόμουν του φεγγαριού
τα φύλλα της ψυχής

μα η άδεια θέση δίπλα μου
του ανεκπλήρωτου η αλήθεια
έστειλαν την περηφάνια ξυπόλητη

το κλαρί λύγισε στο χέρι
η γλώσσα μάτωσε στο στόμα
κι έφυγα με το κεφάλι γυρτό

πανσέληνος Ιούνη και δεν ήρθες
τα ταμένα πέθαναν
τα όνειρα έμειναν τέτοια
και το βιαστικό συμπέρασμα με κράτησε βουβό

άφησε τη σκέψη να σε πυρπολήσει
όπως έκανες κι εσύ 29 μέρες μετά
που η μοναξιά σου περίμενε την απουσία μου.

23 comments:

Marilou said...

Ma giati etsi Antoin moy?
Arxises ligaki na koimasai??
Ayto to 3emologiomoun toy feggarioy.. pooo
simera exei kai panselino..
vges. vges. vges.
e3w. na. tin. deis.
Polla filia
x

ψευδο-Lena said...

όταν μελαγχολείς γίνεσαι πικρός
κι όταν γίνεσαι πικρός κατακαίεις τα σωθικά σου

τα δυο φεγγάρια φέτος μέτρησαν τον χρόνο και τον βρήκαν λειψό
κι όμως δεν έπρεπε, μια απλή αφαίρεση ήταν όλα

Ψηλά το κεφάλι γενναίοι μου, δεν θα υποκύψουμε μπροστά σε μια λάθος πράξη

Antoin... said...

Θα τη δω Μαριλουδάκι, θα τη δω...
Πως θα της ξομολογηθώ διαφορετικά?

Antoin... said...

Αν θυμάμαι καλά, μαζί τα λέγαμε τις προάλλες. Μπορεί όμως και όχι.
Κάθε απόφαση που παίρνουμε ανοίγει ένα καινούριο μονοπάτι να περπατήσουμε.
Δαίδαλος μονοπατιών που καταλήγει στο σήμερα.
Με μια έννοια λοιπόν, η αφαίρεση δεν είναι λάθος. Απόφαση είναι που κατέχει το δικό της μονοπάτι.
Κι όταν ο πικραμένος που καίει τα σωθικά του, περιμένει κάτι καλό στη στροφή, προετοιμάζεται περισσότερο για την αποτυχία παρά την ευτυχή έκβαση.
Ίσως μ' αυτό τον τρόπο ο μαγνητισμός του ν' απομακρύνει τελικά το ευτυχές, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχτεί.

P.S. Δε δουλεύεις σήμερα?

ψευδο-Lena said...

δουλεύω!
είμαι σε κατάσταση "εργασίας" για αυτό έχω χρόνο κι ευκαιρία να γράφω στα μπλογκς!

μόνη στο ... γραφείο και γύρω μου τόση τέχνη, μα τόση τέχνη!

Antoin... said...

Αυτές τις μέρες είμαι στα κάτω μου.
Γι' αυτό λοιπόν θ' αποφύγω ν' απαντήσω στα περί τέχνης, για να μην πω κάτι που θα μετανιώσω αργότερα.
Καλή πλοήγηση then...

ψευδο-Lena said...

και εσύ άπιστε!
ζητάς απόδειξη για τα αναπόδεικτα ή ακόμα και για τα αυτονόητα
κι εγώ έτσι είμαι, άπιστη, και έχω καταλήξει, μετά απο εμβριθείς επιστημονικές έρευνες, πως το πιο δύσκολο να αποδειχτεί είναι το αυτονόητο.
Επί της ουσίας τώρα, αν εννοείς πως οι προσδοκίες μας είναι που μας απογοητεύουν κι όχι οι ίδιες οι καταστάσεις, ναι, κι εγώ το διαπιστώνω αυτό. Όμως το μερίδιο μας στην ευτυχία και στη δυστυχία δεν μπορεί να είναι καθορισμένο απο πριν.

Ξέρεις τι λέω για τον εαυτό μου τελευταία; Έμαθα στη λύπη και δεν αντέχω τη χαρά, μου φαίνεται ύποπτη, λες και η ζωή μου έχει στήσει παγίδα. Όμως όλα αυτά είναι λάθος σκέψεις, πολύ λάθος φίλε μου, γιατί τελικά και η λύπη και η χαρά μαθαίνονται. Βιώνουμε τα πράγματα όπως έχουμε μάθει να τα βιώνουμε, ε, λέω καιρός να μάθουμε απο την αρχή

Antoin... said...

Συμφωνώ τουλάχιστον θεωρητικά.
Τους τελευταίους τρεις μήνες ήμουν χαρούμενος κι αυτό επηρέαζε τη συμπεριφορά μου, και θέλω να πιστεύω και την αποδοχή μου από τρίτους.
Τώρα όμως που χωλαίνω
(πολύ-πολύ πρόσφατο)
πρέπει να επιστρατεύσω όλη μου την εμπειρία για να μη δείξω μίζερος σε ορισμένους ανθρώπους που δεν πρέπει να το δουν.
Γι' αυτό άλλωστε είπα πριν ότι μακάρι η αρνητική ενέργεια να μη διώξει το ευτυχές που κρύβεται στη στροφή.
Δυστυχώς όταν νιώθουμε αδύναμοι πετάμε το μπαλάκι στην αύρα.
Άλλοι το πετάνε στο Θεό.

ψευδο-Lena said...

καταλαβαίνω τι λες
ευτυχώς όμως που ξέρεις να ... οδηγείς καλά, και δεν φοβάμαι για σένα, είσαι καλός καπετάνιος!!!

Antoin... said...

Χα, χα..! Τι να πω τώρα, ευχαριστώ?
Η ιστορία θα δείξει.
Ας ευχηθούμε καλή βδομάδα κι ας συνεχίσουμε.
Θα κανονίσουμε ούτως ή άλλως, για μπύρα ή μπάνιο ή και τα δυο.

kat. said...

θεωρώ οτι τα ταμένα πέθαναν, απλώς επειδή ήταν ταμένα!
αν δεν ήταν, ίσως η πορεία τους να μην ήταν προδιαγεγραμμένη..
ουδείς γνωρίζει!

Antoin... said...

Καλώς την..!
Με αεροπλάνο γύρισες?
Καλή η φάση?

Ξέρεις εσύ. Η απογοήτευση πολλαπλασιάζει το βάρος των πραγμάτων που μας στεναχωρούν.
Ένα φευγαλέο χαμόγελο το ισοδυναμούμε με πρόταση γάμου που αναιρέθηκε.
Παίρνουμε μετά το στυλιάρι και δεν αφήνουμε τίποτε όρθιο.΄
Περαστικά μας...

Antoin... said...

P.S. Καλό μήνα Κατερινάκι..!

Agent of Chaos said...

Η γλώσσα που μάτωσε στο στόμα,
οι ανείπωτες λέξεις που έμειναν κρεμασμένες από τα χείλη μας,
ίσως πρέπει να κάψεις τα σωθικά σου για να φτύσεις στο χαρτί τέτοια ποιήματα, η μελαγχολία δεν με τρόμαζε ποτέ, την επίφαση ευτυχίας πάντα φοβόμουν.
φιλιά .. και αγκαλιές..

Antoin... said...

Καλό μήνα Δεσποινάκι..!

Δίκιο έχεις με τις επιφάσεις.
Να το πάω όμως παρακάτω,
πως οι έχοντες τη γνώση ή την εμπειρία, ή...
γελάνε μέσα τους με τις επιφάσεις.
Να μη σου πω ότι καμιά φορά, κάνουν ασκήσεις επι χάρτου μ' αυτές.
Κι αν τύχει να είναι καλά παιδιά,
αποφεύγουν να τυραννούν επί μακρόν τα πειραματόζωα.
Τους αρκεί να λαδώνουν τα όπλα παρά να τα χρησιμοποιούν.
Έτσι για να μη σκονίζονται τα διπλώματα.

P.S. Ανταποδίδω τις κουτσουνιές. Προδότης όμως παραμένεις.
Προδοτάκο..!

αυτη said...

Είναι αυτά τα φεγγάρια, τα τόσο καθοριστικά, είναι που μπαίνουν μέσα στις πιο μύχιες επιθυμίες μας και τις φωτίζουν. Και τρέχα γύρευε που να κρυφτείς μετά αφού είναι σαν να απλώνεται η καρδιά σε ξέφωτο;

Καλημέρα.

Antoin... said...

Βρήκες τη λέξη κλειδί.
Να "κρυφτεις".
Απ' το ζωντάνεμα των σκιών.
Κι επειδή δεν έχεις πια κρυσφήγετο,
μεταμορφώνεσαι...

Καλημέρα..!

Έχει λαϊκή σήμερα. Θα πάω να χωθώ ανάμεσά τους.

Marilou said...

antoin!!!
8a paw sto bios ayrio gia na dw epiteloys ton f!
8a'sai ekei??
filakia
x

Antoin... said...

Μαριλουδάκι μου καλό, πολύ θα ήθελα να είμαι για να τα πούμε καλύτερα αυτή τη φορά.
Την περασμένη βδομάδα όμως έγιναν κάτι ανακατατάξεις στη ζωή του Antoin
και δεν δουλεύω πια στο Μ.Π.
Το άβολο είναι πως οι σχέσεις μου δεν λύθηκαν με τον καλύτερο τρόπο, οπότε μάλλον δεν θα είμαι καλοδεχούμενος απ' το Θράσο.
Αν όχι ακριβείς, ο f θα σου πει περισσότερες λεπτομέρειες απ' ότι εγώ τώρα που βρίσκομαι σε δημόσιο βήμα.

Αχ... μωρέ..! Το κορίτσι ήθελε να συναντηθούμε..!
Σ' ευχαριστώ Μαριλουδάκι μου..!
Θα τύχει κάποια στιγμή, που θα πάει?

Marilou said...

Stenaxwri8ika twra
:(

Antoin... said...

Καλά κάνεις. Είσαι καλό παιδί και πρέπει να στεναχωρηθείς.
Το πρωί όμως φέρνει μια καινούρια μέρα.
Για όλους.
Αυτό δεν το ξεχνάμε ποτέ.

Τσίμπημα στο μαγουλάκι..!

Buddy System said...

Γεια σου καπετάνιε μου πόσο κρατάει αυτή η φουρτούνα? Ποτέ θα ξανακάνει μπουνάτσα να ξαναπειράξουμε τη καλή μας φραουλίτσα? Άντε βάλτο σε κάποιο κόλπο και δώσε το τιμόνι στο ναύτη να πάμε για καμιά μπύρα

Antoin... said...

Όποτε θέλεις Πέτρο.
Το e-mail μου είναι φάτσα κάρτα στο Blog.
Στείλε τηλέφωνο να συνεννοηθούμε.
Μέχρι τέλος του μήνα είμαι ελεύθερο πουλάκι.