Κάτι τρέχει στα γύφτικα

Μεσ’ από τη ντρύπα μου σου γράφω το τραγούδι
όχι την από πίσω μου αλλ’ αυτή με το φεγγίτη
που το μικρό δωμάτιο μετάτρεψα σε σπίτι
κι οι ξένοι όλοι πέρδονται πίσω απ’ το πατζούρι

σεμνότυφη κι αμέριμνη μεστή περικοκλάδα
που βγάζεις τα μπαλκόνια σου βόλτα με το καρότσι
έλα να τα κάνουμε τάτσι μίτσι κότσι
και κόβω εγώ για χάρη σου σκόρδο και φασολάδα

με όλη τη μασέλα μου σε φίλησα κοκόνα
που έπεσε στον κόλπο σου και έμεινα φαφούτης
βλαστήμησα την τύχη μου που μ’ έχει του χεριού της
το χέρι μέσα έχωσα βαθιά ως τον αγκώνα

για χάρη σου τη ζήση μου την έκανα μαντάρα
και αι ντομάται έμειναν απούλητες στο Datsun
τα χόρτα μου μαράθηκαν τ’ αγγούρια θα χαλάσουν
κι αντί με τ’ αυτεκίνητο θα τριγυρνώ με κάρα.