Είναι απλό.
τεντώνεις τα χείλη χαλαρά
και τ’ ακρόχειλα κοιτούν επάνω
αφήνεις τα μάτια να λάμψουν
εκείνη την ευχάριστη γυαλάδα
χαμόγελο το λένε
ξέρεις…
δεν είναι καινούριο φρούτο
ίσως σήμερα πικρίζει
να είναι στυφό
μα κάποτε
το πρόσφεραν σε δαντελωτό πιατάκι
μ’ ασημένιο κουταλάκι του γλυκού
και δροσερό νερό στο πλάι
κάποτε
τον καιρό της παράδοσης
τον αιώνα της εμπιστοσύνης
τα χρόνια της υπομονής
την εποχή του χαμόγελου.
---------------------------------
Σου μοιάζει το πρωί.
αν είναι κρύο μοιάζει μ’ αποχαιρετισμού
εκείνου του πρόσκαιρου αντίο
που κάνει την προσμονή δημιουργική
αν είναι ζεστό μοιάζει μ’ αγάπης
εκείνης της επιθυμίας να γκρεμίσουν όλα
παρά τα μάτια να κοιτάξουν αλλού
σου μοιάζει κι η νύχτα
που με τα φώτα της σου παίρνει το μυαλό
που σε ταξιδεύει εκεί που θες να πας
που με τ’ αστέρια της σε κάνει να ονειρεύεσαι
να χτίζεις καινούριους κόσμους
να βάζεις τα πάντα στη θέση που ανήκουν
μα για να πω την αλήθεια
δε μοιάζουν με σένα
με το χαμόγελό σου μοιάζουν…
61 comments:
για να σου πω και την αλήθεια τούτο δω είναι από κείνα που με κάνουν να μπαίνω και να ξαναμπαίνω στον νεροκουβαλητή
δηλαδή μου αρέσει πολύ
αυτά τα end Paras if και άλλα αλαμπουρνέζικα γιατί τα βλέπω; είναι κάτι από τη μορφοποίηση;;
Tώρα δεν τα βλέπεις.
Εγώ ανοίγω από Mozila και δε μου τα δείχνει. Μόνο στον explorer βγαίνουν.
Ούτε που ξέρω τι μαλακία μπορεί να είναι.
Τον τελευταίο καιρό νιώθω τη δεξαμενή ν' αδειάζει. Όπου νάναι θα τραβάει μόνο αέρα.
Πολύ όμορφα Antoin μου!
Πολύ!!! Μια νότα ρομαντισμού και αισιοδοξίας πλανάται στον αέρα ή είναι η ιδέα μου?
Αλλά πάλι, τις περισσότερες φορές βλέπουμε αυτό που θέλουμε..πιο πολύ projection του μυαλού μας είναι τα πράγματα παρά όραση...
τώρα πάλι, γιατί ξαφνικά από passionaria έγινα maria δεν έχω ιδέα... άτιμη, άτιμη τεχνολογία!
φανταστικά!
...η εποχή του χαμόγελου! Πέρασε ή είναι από εκείνες τις εποχές που γυρίζουν ξανά; Με την ελπίδα να ισχυεί το δεύτερο, χαρίζω το πρώτο χαμόγελο της ημέρας σε σένα που έκανες τα μάτια μου να λάμψουν διαβάζοντας το post σου!!!
χαμογελάμε, είναι μεταδοτικό
δίκιο έχεις
@maria
Αισιοδοξία του θανάτου Μαράκι μου.
Ρομαντισμός στα όρια.
Όσο ψηλότερα στοχεύεις τόσο ψηλότερα θα φτάσεις.
Πάλη με τα τέρατα.
Όταν έχουν τα μάτια ανοιχτά κοιμούνται. Όταν τα κλείνουν οσφραίνονται.
@kat:
Το πολύ, το μείζον, η πλειοψηφία είναι που φτιάχνουν τους κανόνες των εποχών.
Καλώς ήρθες στην αντιπολίτευση.
Χαμογέλα του γείτονα και να τον πείσεις πως το χαμόγελο δεν είναι πρόσκληση να σε χουφτώσει αλλά να χαμογελάσει κι αυτός στον συνάδελφό του.
antoin μου, καλώς σε βρήκα (σ.σ. στη αντιπολίτευση εννοώ!). αυτό με το χαμέγελο δεν το έχω καταφέρει ακόμα. για αυτό τον λόγο χάρισα το σημερινό μου χαμόγελο σε σένα!
υπομονή φίλε
το καλοκαίρι οι μπαταρίες γεμίζουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
moy arese poli poy egrapses ayti ti pikri ali8eia toy servirismatos. tote epi epoxis twn giagiadwn mas. poy oloi itan eygenikoi sto dromo. poy oi adres evgazan to kapelo gia na se xairetisoyn. poy soy anoigan ti porta.. poy apla soy xamogeloysan kai soy eftiaxnan ti dia8esi.
twra. egw xamogelw poli. poli. para poli. i antapokrisi omws den einai arketi. opote kapoy ais8anomai kai xazi. odigoysa to prwi stin axarnwn kai ekanan erga. kai 3afnika enw oloi evrizan toys kaimenoys toys ergates, poy ti na poyn kai aytoi..
egw xamogelasa se enan kai toy'pa kalimera..
ekeinos moy ekane protasi gamoy. kai itan mono prwi. savvatoy.
polla filia.. xamogelasta.. zesta..
To ψευδο-lena:
Να σου πω κάτι κι ας το διαβάσουν οι υπόλοιποι.
Δεν έχω τίποτε άλλο να δώσω.
Μόνο το χαμόγελο και ό,τι μπορεί να κρύβεται από πίσω.
Άντε καλό βράδυ..!
@kat:
Θα μοιράσω μια προχθεσινή ιστορία σε σένα και τη marilou.
Εσύ ετοιμάσου να τις φας στον πισινό.
Παρασκευή βράδυ κατάφερα να πάω στο Bios στη ραδιοφωνική βραδιά του F και των μαθητών του.
Το 75% του κόσμου που ήταν στο μαγαζί τους ήξερα. Αγκάλιαζα τη μία, φιλούσα την άλλη. Ένα φιλαράκι ήταν μαζί με μια κοπέλα που δεν την ήξερα, την οποία όμως γνώρισα σήμερα τα μεσάνυκτα που σχόλασα και πήγα πάλι Bios που άνοιγε (είχε τελειώσει και δεν το πρόλαβα) το κομάτι του φεστιβάλ με τα digital.
H κοπέλα τελικά ήταν μόνο φιλαράκια με το φιλαράκι και μου γύρισε (ευγενικά μεν στη μούρη) ό,τι δείχνω καλός αλλά κυκλοφοράω με πολλές και δεν της κάνω.
Να επιστήσω πως δεν έκανα καμάκι γιατί τα δικά μου μάτια κοιτάνε αλλού.
Το χαμόγελο που μοίραζα στα κορίτσια προχτές, μου γύρισε μπούμερανγκ για κάτι που πιθανόν να μ' ενδιέφερε.
Κι όμως χάρηκα που έγινε έτσι, γιατί δεν έχουμε μάθει πια να ρωτάμε αλλά να συμπεραίνουμε από τα φαινόμενα. Είμαστε ξερόλες και η γνώμη μας είναι πάντα σωστή.
Εκεί έχουμε καταντήσει.
Θάρρος χρειάζεται Κατερινάκι.
Όχι πως δεν το έχουμε.
Είναι μέσα μας αλλά ντρεπόμαστε να το επιδείξουμε. Φοβόμαστε την άρνηση και τη συνεπακόλουθη ξεφτίλα.
Δεν είναι όμως έτσι ματάκια μου.
Δεν είμαστε το κέντρο της γης και δεν είναι όλα τα βλέμματα στραμμένα επάνω μας. Νομίζουμε πως είναι.
Χαμογέλα λοιπόν σε πείσμα του κάθε καραγκιόζη που δεν το ξέρει ότι είναι καραγκιόζης αλλά μπορεί με λίγη προσπάθεια να ξεγίνει.
@kat:
Μ' έπιασε η λογοδιάρροια και ξέχασα να σου ανταποδώσω το χαμόγελο και μια γλυκιά αγκαλίτσα.
Καλό βράδυ..!
@savra:
Ώστε υπάρχουν πάνω από ένας τρόποι να γεμίσουν οι μπαταρίες?
Ο ένας και ο άλλος?
Ο τάδε και ο δείνα τι έγιναν?
Σήμερα δεν ξέρω πως, θυμήθηκα τους λυσσασμένους μπακαλιάρους που τηγανίζαμε του Ευαγγελισμού.
Ο Βασίλης όλο έλεγε πως ήταν λύσσα κι όλο κατέβαζε το κρασί να σβήσει την αλμύρα.
@marilou:
Την ιδέα την πήρα από ένα σχόλιο που έκανα τον περασμένο μήνα στο Μαράκι και πετάχτηκε η Βασιλεία να με υποννοήσει (δεν με είπε) σωβινιστή.
Από τότε μάλλον ντρέπεται και δεν μου εμφανίζεται.
Που είσαι ρε Βασιλεία? Δεύρω έξω γαμώτο μου..!
Παρασκευή βράδυ στο Bios ήμουν όλο αγκαλιές με ένα από τα κορίτσια που συνομιλούμε.
Χάρηκα πολύ που ιδωθήκαμε και ήθελα να τη φάω. Δυστυχώς όμως η ιπποσύνη μου με ανάγκασε να την αφήσω σύξυλη και να πάω ένα άλλο κορίτσι σπίτι του.
Συγχώρα με καλή μου..!
Παρότι δεν έπαιζαν χορευτικά να ξεβιδωθούμε λιγάκι χάρηκα πολύ που είδα αρκετό γνωστό κόσμο. Μα αρκετό σου λέω.
Τελος πάντων...
Σε σένα τώρα.
Εσύ κορίτσι είσαι χιλιόμετρα μπροστά. Το γιατί μην περιμένεις να το διαβάσεις από εδώ.
Το μόνο που σου θέλω είναι να μην υποκύψεις στις ανά καιρούς αναστολές πως είσαι χαζή, βλήμα, ούφο κτλ, επειδή μοιράζεις άδολη και δωρεάν αγάπη και χαρά.
Μ' ακούς?
Έχεις μια βδομάδα μπροστά σου να φέρεις στον ίσιο δρόμο κανα-δυό από εμάς.
Όνειρα γλυκά marilou μου..!
@antoin
"ήθελα να τη φάω..."
χα χα χα! Τέλειο Antoin! Τέλειο! u put a smile on my face πρωι πρωί...
ΦΙΛΙΑ + ΑΓΚΑΛΙΕΣ!
@maria:
Yeah... yeah..!
Καλημέρα re-used..!
Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Ε Σ !!!!
"χαμόγελο σε πείσμα του κάθε καραγκιόζη", μου άρεσει αυτό....
φιλιά πιο πολλά και από τα πολλά και σε σένα (σ.σ. και ας παραξηγηθώ!)
Γκουχ...γκουχ..!
Να σε παρεξηγήσουν?
Γιατί?
Μας βλέπει κανείς?
δεν ξέρω....
ποτέ δεν ξέρεις από που σου έρχεται...
Καλά. Τι λέγαμε πριν?
Εγώ έλεγα θα μου πεις.
Don't fear the ripper.
Πως πάει το βηχαλάκι, πέρασε?
πέρασε αγάπη μου! σε ευχαριστώ που ρωτάς....!
μπα σε καλό σου. μ' έκανες και ...χαμογέλασα
:))))))))))
@katerinaki
Blush..!
@Mάνια
Είναι απίστευτο πως ωραιοποιείται ή καταρρίπτεται η ιστορία στο πέρασμα του χρόνου.
Ξέχασες το δικό μου χαμόγελο: αυτό του κυνικού, αυτού που ετοιμάζεται να σου πει κάτι που θα σε μαχαιρώσει. Το χαμόγελο αυτού που σε παρατηρεί και ετοιμάζεται να σε κατατροπώσει. Το χαμόγελο αυτού που έχει βρει να αστειευτεί με τον πιο ποταπό τρόπο ακόμα και για το πιο σοβαρό θέμα.
Σου το έχω ξαναπεί.
Ξεχνιέσαι μα δεν ξεφτίζεις.
Μένεις κρυμμένη στα κύτταρα μέχρι κάποιο ερέθισμα να σε φέρει πάλι στην επιφάνεια.
Αν με ρώταγες όμως θα έλεγα πως αυτή δεν είναι η εποχή σου.
Ο κυνισμός τρέφεται με εξυπνάδα και κριτική σκέψη, χαρακτηριστικά επίσης εν υπνώσει.
Αν θες σταματούμε για λίγο τις εχθροπραξίες και σαν τους Σπαρτιάτες με τους Αθηναίους ενώνουμε δυνάμεις εναντίον του κοινού εχθρού.
Όταν γύρισα από τη Νέα Υόρκη, είχα "κολλήσει" 2 πράγματα: να ντύνομαι άναρχα, με τη μια μπλούζα πάνω από την άλλη και να μ' αρέσει και να σκορπίζω "καλημέρες" με χαμόγελα σε όποιους συναντούσα βγαίνοντας από το σπίτι μου. Φυσικά, με κοίταζαν σαν το βλαμένο της διπλανής πόρτας, αλλά δεν μ' ένοιαζε. Γιατί εγώ ήμουν η πρώτη που ένιωθα τόοοοοοοοοοοοοσο όμορφα απ' αυτές τις καλημέρες. Κι άντε τώρα να τους εξηγούσα πως το... κόλλησα από τη Νέα Υόρκη. ΠΟιος να σε πιστέψει;
@ny anna:
(Άσχετο) Άν έμενες πχ West Vilage, είναι φυσιολογικό ν' ανταλλάζατε καλημέρες με τους γείτονες στη σκιά των μουριών ή τι στην ευχή είναι αυτά τα δέντρα.
Όχι πως εδώ τελικά δεν τη λέμε, αλλά το θέμα που έχουμε είναι ότι την τσιγκουνευόμαστε στους αγνώστους.
Η καλημέρα που λείπει, είναι δυστυχώς μόνο μια προέκταση του γενικότερου προβλήματος που έχουμε σαν αστική κοινωνία με τις προκαταλήψεις και τις αγκυλώσεις της.
Μυθιστόρημα γράφεις γι' αυτά Άννα μου.
Την καλησπέρα μου..!
είπα να ξαναπεράσω.....
εγώ πάντως δεν την τσιγκουνέυομαι την καλημέρα!!!!
Γειά σου ρε τερατάκι..!
Είμαι στη δουλειά τώρα και κλέβω υπολογιστή από τη Βούλα.
Όπερ αδυνατώ να ψάξω μια συνομιλία που είχα πριν λίγο καιρό με τη Marilou, όχι ακριβώς για τα χαμόγελα αλλά για το γενικότερο ψυχισμό μας.
Για να χαμογελάσεις αλλά να φτάσει μέχρι τα μάτια, πρέπει να είσαι καλά. Πρέπει δηλαδή να ξυπνήσεις καλά.
Αν δεν έχεις μια καρδερίνα ή ένα καναρίνι σπίτι (εγώ δεν έχω γιατί δεν θέλω να τα φυλακίζω στο κλουβί, έστω κι αν είναι πουλάκια του κλουβιού) να είσαι σε θέση να ξυπνήσεις χαμογελαστή και να ερωτευτείς την πορτοκαλάδα σου ή τον καφέ με το τσιγάρο σου.
Αν αυτή είναι η καθημερινή σου διαδικασία κάποια στιγμή θα καταλάβεις πως το στήθος σου θ' αδειάσει κατά πολύ από τα βάρη που κουβαλάει κάθε μέρα.
Στο κάτω-κάτω, εγώ το βλέπω εγωιστικά. Αν είναι να νιώθω καλά όντας χαρούμενος γιατί να μην είμαι δηλαδή? Μήπως πληρώνω φόρο για την καλή διάθεση?
Και κάτι ακόμη.
Όταν μπαίνουμε στη διαδικασία να γράφουμε, ένας από τους λόγους είναι να κρατάμε τις ισορροπίες μας. Γι' αυτό πολλές φορές γινόμαστε κακοί στο γραπτό μας λόγο για να ξεθυμάνουμε και να είμαστε καλοί στην αληθινή ζωή.
Με κούρασες πάλι παλιοκόριτσο.
Καλό βράδυ..!
.....συγνώμη!
Antoin
Μπαααααααααα, δεν τη λέμε την καλημέρα εδώ, μη νομίζεις.
Και φυσικά είναι ζήτημα μιας ευρύτερης προκατάληψης.
Εγώ τις συνεχίζω πάντως, όλο και πιο πλατιές, και οι περισσότεροι συνεχίζουν να με κοιτάνε σαν βλαμένο!
Δεν πτοούμαι.
Όχι μωρέ, δεν ήταν μουριές. Κάτι άλλο ήταν. Έχεις δίκιο.
By the way, I like you!
@κατερινάκι
σε συγχωρώ damaged in the brain
She who retreats loses both battle and self esteem.
Times are not prolific for wasting ourselves.
Thanks for all..!
Οϊμένα! Οι Σπαρτιάτες δεν ήξεραν τίποτε άλλο παρά την αγάπη για τον πόλεμο και οι Αθηναίοι τον πόλεμο της αγάπης. Προτιμώ το ποδόσφαιρό!
φτου φτου φτου φτου κοριτσομάνι
εντυπωσιαστηκα
αντουκομφούκιε
και γω ρητό
he who
his will
are there
all they
are is
will he
savrucius
:PPPPPP
Βασιλεία μου διαφωνώ και προσδιορίζω.
Η ουσία της απάντησής μου ήταν η ισχύς εν τη ενώσει.
Το παράδειγμα βάλτο στην άκρη.
Ούτως ή άλλως ο πόλεμος εκεί έξω είναι φανερός.
Αν πάμε στο γήπεδο χαρά μου, θα πλακώσει εκείνο το χολλυγουντιανό μαύρο σύννεφο στον ουρανό και θα μας σκεπάσει όλους.
Τρέχα τότε να γυρεύεις τον σούπερμαν και τον Τζέιμς Μποντ.
Στο μυαλό μου είσαι Μάνια μου.
Χτες το απόγευμα σκεφτόμουν
(τα κάνω κάτι τέτοια)
πως το πράμα αρχίζει ν' απλώνει.
Δεν ξέρω, θα δείξει...
Και κάτι ακόμη,
τα Κινέζικα σε μας δεν περνάνε,
ευχαριστώ πάντως για το κοπλιμάν.
Αχ ρε ποιητά...Καλημέρες :)
Εσένα σου κρατάω μούτρα.
Που εξαφανίστηκες?
Παραλίγο να σε πω προδότη.
Δε σε είπα όμως, περίμενα όπως το σκυλάκι περιμένει το αφεντικό του έξω απ' το μπακάλικο.
Μου άρεσε το "αχ..!"
Το θέλω πάλι, με ορεκτικά γύρω-γύρω.
Καλημέρες..!
Γεια σου Antoin με το χαρέμι σου!
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!
Ούτε γι' αστείο Μαράκι μου.
Εσύ είδικά πρέπει να χαίρεσαι περισσότερο από μένα.
Αν θυμάσαι, γιατί εγώ θυμάμαι πολύ καλά, το ποδαρικό στον Νεροκουβαλητή το έκανες εσύ.
Ναι re-used, εσύ το έκανες.
Τα δικά σου πατουσάκια μπήκαν πρώτα σπίτι μου.
Ας πρόσεχες αγαπημένη μου..!
Μα φυσικά χαίρομαι!Εξάλλου ποιος σου είπε ότι είναι κακό να έχεις χαρέμι? :)))
είδες βρε τι καλό κορίτσι είμαι? και τυχερό? και έξυπνο? και όμορφο? και.......?
αντε, καλή συνέχεια!
Να δω τι θα τις κάνεις τόσες γυναίκες!
φιλια!
Με τις τελίτσες δε μασάω.
That much u Know.
Γαλλιστί δεν γιγνώσκω να το πω. Ούτε σουαχίλι.
one I know that I know nothing... στα αρχαία ελληνικά
χαχαχαχαχα
"χτες το απόγευμα σκεφτόμουν"
πότε προλαβαίνεις;
λες ότι δεν τα πάτε τα κινέζικα- τι ειναι τότε το she who κλπ σαν από fortune cookie μοιάζει.
όσο για τους πολλαπλούς τρόπους αναγομώσεως
έ, αυτά τα κορτσόπα δεν τα γνωρίζουν, πίστεψέ με.
κεφάτες φιλούκες χαμογελαστές
Το Κινέζικο Μάνια μου αφορούσε τον Αντοφούκιο.
Όσο για το she who... ζήτησα ήδη συγνώμη από την Άννα, γιατί πρώτα της έγραψα και μετά επισκέφτηκα το blog της.
Μου θύμισε πολύ την Ελένη το ύφος της Άννας και την εκτίμησα πολύ.
Όσο για τις αναγομώσεις, πήρα σβάρνα τα σχόλια και δεν ανακάλυψα κάτι.
Καλησπέρα και καληνύχτα, εκτός αν τα πούμε αφού γυρίσω σπίτι. Ούτε κι εγώ ξέρω ακόμη πότε.
φτου και ξανά, να ξεκαθαρίσω τα λεγόμενα
1ον συγχαρητήρια για το ρεκόρ των 50+ κόμεντς
2ον οι αναγομώσεις έχουν να κάνουν με τους τρόπους γεμίσματος μπαταρίας, απαντώ στο ερώτημα που εξέφρασες. λέγω χαριτολογώντας, ίσως άστοχα, ίσως με βαθια αλήθεια, ότι η γρια κότα έχει το ζουμί.Η γυναίκα που έχει γεννήσει, πλύνει, ζυμώσει, φροντίσει, ξεσκατίσει μωρά και γέρους, τρίψει πλάκες και πλάτες,κλπ κλπ κλπ να είναι πολύ αποτελεσματική στο να συντροφέψει κάποιον στο ξαναγέμισμα της μπαταρίας, άντρα ή γυναίκα, από άλλες υπάρξεις που είναι ίσως πιο δροσερές αλλά λιγότερο έμπειρες στην αγάπη. όταν είσαι ο δάσκαλος δίνεις. παίρνεις μόνο κάποιες ωθήσεις εγωισμού. ουχ εννοώ ότι το παίρνω-δίνω είναι πιο ισότιμο σε πιο ισότιμες καταστάσεις
3ον ο αντουφούκιος είναι λογοπαίγνιο γιατί έμοιαζε το σχόλιο με ρητό σαν και αυτά που λέγαμε παλιά για πλάκα και αρχίζανε με το confucius say...δεν είδα κάτι αρνητικό σε αυτο που λέει, παρά μόνο στην αναφορά του φύλου. ισχύει και για τα δύο. φύλα.ακόμη, το prolific το χρησιμοποιείς ανορθόδοξα, τι εννοείς;
4ον το σχόλιό σου σε μένα για τις ιστορίες δεν το κατάλαβα
5ον έτσι είναι πολύ βαρετά όλα αυτά. πιο καλά δεν θα ήταν να τα λέγαμε αυτά, ακριβώς τα ίδια με μπυρίτσες, παρεϊτσες. δεν θα ήταν τόσο βαρύγδουπα, θα είχαν τη πραγματική τους διάσταση.του παιχνιδιού και του πάρε δώσε.
με αγάπη
Το γαμίδι ρε Μάνια, εδώ μέσα δε μπήκα για να βρω γκόμενα.
Να βγάλω τη σαπίλα μου προς τα έξω μπήκα.
Να ξεχάσω τη Νάντια που μου γάμησε τη ζωή και να πω έμμεσα στο φύλο γυναίκα, πως ακόμη η ζωή μου γύρω απ' αυτήν περιφέρεται.
Δεν πήρα σβάρνα τα blogs να συστήνομαι στις γκόμενες "ανοίξαμε και σας περιμένουμε".
Ξεκίνησα με ένα σχόλιο από το Μαράκι, μετά με πήρε είδηση η Marilou, και σιγά-σιγά χτίστηκε από μόνη της η μαλακία.
Ξέρω πως γράφω για τον έρωτα. Αυτό το φεγγάρι ο έρωτας με εκφράζει.
Να τον πιάσω από όσες πλευρές μπορώ να τελειώνω με δαύτον.
Δεν φταίω εγώ που οι γυναίκες σήμερα σας γύρισε μπούμερανγκ που ξερογαμάγατε τους άντρες τα τελευταία 20 χρόνια. Τώρα που είστε μόνες διαβάζετε τα γλυκόλογα που γράφω και σας τρέχουν τα σάλια. Όχι για μένα, για τις εικόνες που περιγράφω σας τρέχουν.
Τι να κάνω? Από τους γαμημένους είμαι κι εγώ, αλλά δεν κρατάω ούτε μίσος ούτε φθόνο. Νιώθω υπεύθυνος για τα παθήματά μου και τέλος. Δε μπορώ όμως να ξεχάσω την ιστορία που έγραψα με τα ίδια μου τα χέρια. Την ιστορία μου γράφω να ξεμπερδεύω με το παρελθόν.
Εδώ μέσα καλύτερα να το κλείσω παρά να το κάνω καθημερινό ημερολόγιο. Όταν στερέψω για ότι έχω να πω, θα κάνω κάτι άλλο.
Γαμώ την πουτάνα μου μια μπύρα είχα σπίτι και την ήπια. Κάτσε να βάλω κανένα ρούμι.
Εντάξει...
Νομίζεις περίμενα εγώ να πενηνταρίσω? Άσε που είναι μαϊμού η δουλειά. Τα 25 δικές μου απαντήσεις είναι.
Τέλος πάντων...
Από τη μεριά μου οι γυναίκες τις ευκαιρίες τους τις είχαν αλλά προτίμησαν το χρήμα. Κι αυτό σε πληροφορώ έγινε δυο συναπτές φορές. Ας κάτσουν πάνω του τώρα να πηδηχτούν μαζί του.
Οι εξετάσεις που πρέπει να δώσουν τώρα σε μένα είναι πιο δύσκολες κι απ' το MIT. Δόξα τω θεώ από κρεβάτι δεν πάσχω. Την ψυχή μου όμως θα φτύσουν αίμα να την πάρουν, είτε νοικοκυρές είναι είτε πασχαλίτσες.
Η προσωπική αντωνυμία που αναφέρεται σε μένα, ξέρει ό,τι ρισκάρει το blog της που εκτίθεται μ' αυτό τον τρόπο.
Δεν την νοιάζει όμως. Όποιος δεν είναι ικανός ν' αντιμετωπίσει την καθαρότητα του λόγου μου έχει κατοχυρωμένο δικαίωμα να μισθώσει άλλο καράβι για τις κρουαζιέρες του. Μόνο που την αλήθεια θα δυσκολευτεί να την ξαναβρει.
Όπως βλέπεις, αυτό που μου έκανε κλικ ήταν το Νο2 υποσχόλιό σου.
Τα υπόλοιπα 4 άστα να πάνε Μάνια μου.
Δίκιο έχεις, βλακείες του κερατά είναι να χαζολογάμε την ώρα μας.
Απ' ό,τι δείχνει, ο καιρός της παραλιακής μπύρας θ' αργήσει λίγο ακόμη φέτος για μένα. Δεν πειράζει όμως. Πέρσι ήπια τόσες που φέτος θα μιλήσει το ισοζύγιο.
Άντε καλό βράδυ..!
PS. Όλο αυτό που διάβασες ξέρω ότι ξέρεις πως δεν το έγραψα με θυμωμένο ύφος. Παραπονεμένο ίσως...
Αντώνη, αντώνη, τίποτε δεν καταλαβαίνω. δεν μετανιώνω όμως για την προσπάθεια να εξηγηθώ και να καταλάβω. φαίνεται όμως ότι κάτι ακούμπησα, άθελά μου, σε διαβεβαιώ, και προκάλεσα αντίδραση μεγαλύτερη από τις προθέσεις του σχολίου.
είμαστε ακόμη πολύ μακριά από την επικοινωνία, νομίζω ότι δεν καταλαβαίνω καθόλου τι λες, ούτε εσύ τι λέω εγώ.
νιώθω άδικη επίθεση όλη αυτή την παράγραφο περί ξερογαμάγατε και σάλια κλπ βγάζει μίσος, βγάζει τσουβάλιασμα και γενίκευση, αει στο καλό, λέω μα τι διάβασε αυτός ο άνθρωπος, τι ακούει..δεν είναι τσουβάλι πατάτες το γυναικείο φύλο, χώνεις το χέρι και ότι βγάλεις είναι ίδιο με το επόμενο. σκατά. αν νιώθεις έτσι στενοχωριέμαι, γιατί πρέπει να είναι στενόχωρα για σένα.
όσο για το γιατί άνοιξες το μπλογκ, δική σου υπόθεση ρε φίλε.
μπορείς και να αποκλείσεις τα σχόλια και να κάθεσαι αραχτός. απαντάς όμως.
επίσης να σου πω, επειδή μοιάζεις να απολογείσαι για κάτι, δεν καταλαβαίνω, δεν ασχολούμαι, δε μ' ενδιαφέρει.
αν είμαι εδώ και μιλάμε γραπτώς, είναι για εκείνα τα χαμόγελα, που μου κάνουν, μου αρκούν, τα γουστάρω όπως είναι.
τώρα δεν ξέρω αν τσακωνόμαστε ή όχι.
αν είναι να ξηγηθούμε πάντως, δεν γίνεται τίποτε αν δεν κοιταζόμαστε στα μάτια.
γιατί δεν καταλαβαίνω, συγνώμη, ούτε καν ποιό είναι το θέμα της συζήτησης!!!!!!!!
γουάου βαρύ.
πάω να βάλω τσικουδιά.
καλή νύχτα, εύχομαι, αληθινά.
Έχεις δίκιο, τσουβάλιασα.
Όπως είπα όμως στο PS, δεν μίλησα θυμωμένα.
Να μου κοπεί το χέρι αν ήθελα να τσακωθώ μαζί σου.
Τα είπα σε σένα γιατί πρώτον μου άγγιξε την χορδή το Νο2 και δεύτερον επειδή έχουμε δει τα μάτια μας να χαμογελούν.
Μπορεί να μην είμαστε γαμώ τα φιλαράκια, αλλά την μπύρα που ήπια σπίτι σου δεν την προδίδω.
Άνοιξε τα μάτια μόνο να δεις την αλήθεια ενός ανθρώπου που δεν ντρέπεται να την πει.
Θέλει πολύ therapy για να φτάσεις σε τέτοιο σημείο.
Και να νιώσεις ευχαριστημένη που αυτός είπε ό,τι είπε σε σένα και όχι σε κάποιον άλλο.
Σε κάλυψα καθόλου?
χμμμ
τις οκτώ πρώτες γραμμές τις έπιασα.
μερσί, ανταποδίδω, συμφωνώ, με ανακουφίζουν.
τα άλλα με μπερδεύουν, αντώνη. γιαποιό να νιώσω ευγνωμοσύνη; στ΄αρχίδια μου οι άλλοι. όταν μιλάς με μένα, μιλάς με μένα.
να ανοίξω τα μάτια;
μπα, δεν τόπιασα, σόρυ.
χρειάζεται πολύ θέραπυ; τι μας λες.
δεν καταλαβαίνω ντιπ. πάλι.
Οι πέρα των οκτώ γραμμών λέξεις σημαίνουν πως σε θεωρώ φίλη, γι' αυτό λέω σε σένα ό,τι λέω.
α
πες το ντε
και γω αυτό σκεφτόμουν και λέω για να μπαίνουμε στον κόπο να αραδιάζουμε μέτρα λέξεις
κάτι τέτοιο θα συμβαίνει.
:)
άντε το πιάσαμε μονότερμα
και, δεν θα σε ρώταγα αν δεν μ ενδιέφερε να μάθω
αντουάν
μπουένας νότσες καλέ
Asta la vista..!
:)
twra diavasa to sxolio.. ayti tin ebdomada epele3a na apexw ligo apo ta blog.. grr.. skeftomai poli kai me epirreazei!
na'sai kala gia ta glika soy logia..
prospa8isa na er8w sto bios alla de ta kataferw.. kai egw 8elw na sas gnwrisw apo koda..
polla filia kai polles glikies kalimeres
xxx
Αντώνη σου έχω πει. Όταν θα σε πιάνει η κρίση να ανεβαίνεις στη Γκαλοπούλα και να παίρνεις τρεις βαθιές ανάσες επαναλαμβάνοντας: Δεν θα τσουβαλιάζω τους ανθρώπους, δεν θα τους ξαναπώ να ανοίξουν τα μάτια τους, θα ανοίγω εγώ
τις αυτάρες μου να ακούω τι μου λένε πραγματικά, δεν θα ξαμολύσω το γρύλλο στο κεφάλι των φίλων μου χωρίς να ξέρουν γιατί τον φάγανε, δεν θα ξαναπω μαλακίες.
Ύστερα θα κατεβαίνεις κάτω από τη Γκαλοπούλα και θα χαμογελάς πανευτυχής, που για άλλη μια φορά στη μάπα την κρίση σου και συγνώμη σου ζήτησαν. Αν θέλεις, σου επιτρέπω να ντραπείς και λίγο.
Με αγάπη και πρόσεξε τα λόγια μου.
Με αγάπη
Ελένη
λείπει μια λέξη....έφαγαν..στη μάπα την κρίση σου.
Post a Comment