Λέξεις ριγμένες στο χαρτί
ταινίες στο πανί τ’ ουρανού
οπτασίες που ακροβατούν στο κύμα
τι να μου κάνουν
γεμίζω το τρύπιο ποτήρι
μ’ αίμα που δε ρέει
κοιμάμαι σε μονό στρώμα
και στα όνειρα σου κάνω χώρο
καταπίνω τα βότσαλα που πάνω τους κυλιόσουν
κόκκινο σπαθί στη στάση της μορφής σου
κι η μυρωδιά σου στέκεται στο βαλσαμωμένο χέρι
που σ’ άγγιξε στερνό.
skip to main |
skip to sidebar
Της Λένας
Heaven on earth
Psyche mending
Bowie wanna-be
Most wanted
Υποκατάστημα.
Καλώς ή κακώς (λες και η έμπνευση θα κρατήσει) άνοιξα και τον nerokouvalitis2.blogspot.com για να σηκώνω τις Αγγλικές μου φαγούρες.
Διαβάζω
About Me
- Antoin...
- Athens, Greece
- e-mail: redflaw@yahoo.com
22 comments:
@marilou
Τι να φορέσω?
@agent of chaos
Πρώτη μέρα είναι, πρώτη η άτιμη.
I'll miss u.
Ωραία θυμωμένο.
Λέξεις ριγμένες στο χαρτί..μμμ
Θα έρθεις λοιπόν???!!
Θα'ρθω και εγώ τότε!
Πολλά δροσερά φιλιά μέχρι το βραδάκι
Έτσι μπράβο... Μ' αίμα...
Λοιπόν, όλες οι νύχτες στην ταράτσα θα έχουν γεύση ροδάκινου και μαστίχας. thanx! καλημέρες!
@marilou
Ετοιμάσου γι' αγκαλιές..!
@f:
Συνήθως η κατάλληλη λέξη μπορεί να πυροδοτήσει μέσα μου έκρηξη απάντησης.
Πρώτον να σ' ευχαριστήσω για την παρέα σου όλον αυτόν τον καιρό.
Δεύτερον η φιλική σου διάθεση μου έδωσε την ευκαιρία να υποκύψω σε μικρομαλακίτσες (λίγες φορές ευτυχώς) και να προσπαθήσω να πάρω τις μικρές μου κατάλοιπες εκδικήσεις από τους δάσκαλους της ζωής μου. Το καταλαβαίναμε κι οι δυο όταν γινόταν αλλά εσύ το κατέπινες κι εγώ έβριζα μετά τον εαυτό μου. Μερικές φορές χαίρομαι πολύ που δεν είμαι ακόμη τέλειος.
Τρίτον και σπουδαιότερον, με βοήθησες αρκετά να καλμάρει μέσα μου η τάση για εκδίκηση που είχα, να ηρεμήσω γενικότερα και να επιστρέψει η αγάπη μου για τις λεπτομέρειες που μας κάνουν χαρούμενους.
Μπορεί ακόμη να έχουμε διαφορετική άποψη για πράματα, το γεγονός όμως πως είμαστε κι οι δυο Κουβαλητές, πιστεύω πως όταν ο ένας θυμάται τον άλλο, εκείνο το μισοχαμόγελο που θα σχηματίζεται στα χείλη, θα φτάνει μέχρι την καρδιά.
Τι να κάνεις...
άλλους τους τρέφει το χρήμα, άλλους η δόξα και μερικούς το υπηρετηλίκι.
ποιες νύχτες στην ταράτσα;
εγώ θέλω μέρες και νύχτες στα βότσαλα....
πειράζει;
Μέρες στη χοντρόκοκκη άμμο στο Καμάρι και νύχτες στα βοτσαλάκια του Μύρτου.
Αχ, αχ, αααχ..!
Θέλω να φύγω... ΤΩΡΑ..!
Θέλω να φύγω... κλαψ..!
εσύ θες να φύγεις;
εγώ θα φύγω σίγουρα....την Πέμπτη...
ωραίες εικόνες δημιουργείς με τις λέξεις σου εδώ.
@kat
Που θα πας παλιόπαιδο?
Σαδιστή των οπίσω μενόντων?
Καταχραστή της αγάπης, που πετάς έτσι απλά πως φεύγεις την Πέμπτη και ξέρεις πως δεν θα σε δέσουμε με άγκυρα?
Άγγελε που ακροβατείς στα όρια του ξεπεσμού, γιατί μη νομίζεις, εγώ θα σε δώσω στεγνά στο Θεό.
Που μ' αφήνεις χαρά μου, σ' ένα άδειο σπίτι? Γιατί ποιος θα μου χτυπάει τώρα πια την πόρτα?
@αυτή
Καλώς όρισες Χριστινάκι..!
Αν δεν σε πειράζει, άσε με να σε λέω έτσι, γιατί η προσωνυμία σου πέφτει βαριά στην επικοινωνιακή μου συμπεριφορά.
Μόνο να... ήρθες λίγο αργά στο πάρτυ γιατί σε πολύ λίγο τα μαζεύω για το καλοκαίρι.
Δεν είδες το Κατερινάκι που μας απειλεί ότι θα μας αφήσει να καούμε στη λαύρα της πρωτεύουσας?
Τα είπες όλα... Δεν έχω ούτε μια λέξη περισσότερη. Έχω μισή λιγότερη: Εκείνο το "μισό" από το "μισοχαμόγελο": Χωρίς "μισό": Ολόκληρο και πιο ολόκληρο δε γίνεται! Να είσαι πολύ πολύ πολύ καλά!
καλέ....για τρεις μέρες θα φύγω! και πίστεψε με δεν πρόκειται να ξενητευτώ...προς το παρόν τουλάχιστον!
κοντά σας και ταυτόχρονα μακριά σας, θα είμαι...
δεν χρειάζεται να μου κάνεις και σκηνή!...
φιλιά
Συγγνώνη Κατερινάκι μου..!
Αntoin,καλημέρα.
Χμ, ένα Α σκέτο, να γεμίζει το στόμα ίσως καλύτερα από το Χριστινάκι τι λες;
Κάλλιο αργά παρά ποτέ,ελπίζω να κρατάς το χαμόγελο και σήμερα.
Καλά ταξίδια.
Καλημέρα χορταστική (mouthfull) Α..!
Σ΄αυτό το σπίτι τ' αψηλό,
το χαμόγελο παίζει μέχρι παρεξήγησης.
Αν κοιτάξεις προσεκτικότερα, θα δεις πως εδώ μέσα είμαστε μέσα στα μέλια. Όπου πατήσεις κολλάει.
Ψιτ..! Αυτή... Τι θες?
ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ!
Ο τέλειος τίτλος! Και τίποτα να μην έγραφες από εκεί και πέρα, αυτό τα λέει όλα... Βέβαια, dont get me wrong, καλά έκανες και έγραψες... για το αίμα....
ΦΙΛΙΑ!
Καλά ο επίλογος με τελείωσε..Αυτό το κόλλημα με τις μυρωδιές..πφφφφφ
Καλησπέρα ποιητά μου
@passionmaria
Τρέχα αίμα τρέχα. Κι ας έχει τρυπα το ποτηρι. Κάπου θα καταλήξεις.
Σωστά..?
Εδω τέλειο, εκεί τέλειο, που είναι το τέλειο?
Καλησπέρα Μαράκι μου..!
@bebe
Καλώς την..!
Μυρωδια και γεύση bebe μου.
Το πέρασμα της γλώσσας στα χείλη.
Η ανάμνηση που ζωντανεύει. Που σε κάνει να χαίρεσαι ή να κρυφοκλαίς.
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ(ΕΣ)
Απορία...
Εκείνα που δεν καταλαβαίνουμε υπάρχει κάποιος λόγος που δεν τα ρωτάμε?
Κι εγώ το κάνω. Στέκομαι βουβός, μη καταλαβαίνοντας τι εννοεί ο ποιητής.
Το "κοκκινο σπαθι στη στάση της μορφής σου"
τι να σημαίνει άραγε?
ή "τα πορτοκαλιά σου ερπετά που λάμνουν στη γαλήνη σου"
τι διάολο? Ληγμένα ήπια?
Post a Comment