Tiny oh! tiny mine
my sweet and sour adolent vine
my coming ripe and juicy grape
my song I listen to the tape
my heart and soul my golden key
my sun my moon my deepest sea
my life and death my open book
my shinning light I dare to look
my groovy feeling when I dance
my first and last winning chance
my endless dream my fairy-tail
my gentle breeze to lead my sail
my path to climb the highest peak
my med to take when I go sick
my childhood gift my waterbreak
my little one that none can take
my past my present my future time
tiny oh! tiny mine..!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Είναι πολύ όμορφο και μελωδικό. Και ναι, είναι σα να έχει γραφεί από το χέρι του Blake. Στο επόμενο μάθημα υπόσχομαι να μην πεταχτώ και να μην πω τίποτα. Θα είμαι ήσυχη (?!). Πράγματι, μου άρεσει πολύ η ισπανόφωνη ποίηση, ειδικά ο Οκτάβιο Παζ.. Καλημέρα!
@ Agent of Chaos. Η αφεντομουτσουνάρα μου κι η ποίηση είμαστε δύο. Εγώ εκεί κι εκείνη εδώ. Τη φοβάμαι και τη σέβομαι. Όταν πιάνω το μολύβι φαντάζομαι πως μαγειρεύω και δεν πρέπει να μου ξεφύγει το σκόρδο ή η σάλτσα της σόγιας... Αντεύχομαι!
Post a Comment