Μπούμερανγκ

Πρώτη μέρα στο καινούριο ταξίδι
και νιώθω το βάρος των βημάτων

υπήρξαν καιροί που έπαιρνα συχνά τούτο το δρόμο
που μοίραζα τελείες
και σ’ άφηνα με τ’ ανολοκλήρωτο να καίει

τώρα όμως είναι πάνω μου δεμένο ένα σχοινί
που μ’ αναγκάζει να σέρνομαι στα χνάρια σου

ανάξιος μαθητής εκείνων που δασκάλευα
έρημος αποτιμητής μιας καινής ζωής
αυτομαζεύομαι διακριτικά
απ’ το αντίο που απρόσμενα μου χάρισες.