Thursday, March 15, 2007

Hesitation

Unable to think
I look around and see joining rings of her
one tape here one letter there
a red “I love you” heart shaped pillow
what’s in my mind for her
gush! I don’t know

Singing with the sirens on our lonely island
seeking my hand before the deepest ravine
what’s already done may not be so important
but those yet to come I’m afraid to imagine

Sometimes I say nothing is true
persuading my self I’m only dreaming
but when my moods are blue
it’s beside her that I’m leaning

Two faces in me are more than enough
days are generous but nights are rough
when the longing sleep fails to show up
to take me to the land of forget
to places where solutions I don’t need to have.

7 comments:

F said...

Τα αγγλικά είναι πολύ όμορφα στις ομοιοκαταληξίες και με πάνε σε τραγούδια. Πολύ ωραίο αυτό εδώ...

Antoin... said...

@F: Ευχαριστώ για το κουράγιο

Manya Maratou said...

"days are generous but nights are rough"
well done, Antoine
ελληνικά, αγγλικά εμένα μου αρέσει
κάθε φορά που βλέπω κάτι δικό σου μου αρέσει όλο και πιο πολύ
Αντώνη
πολύ χαίρομαι που ήρθα τις Κυριακές
εύχομαι καλές μέρες και καλές νύχτες

Passionaria said...

Μελωδικά σαν τραγούδια.
Μου αρέσει που μπορείς και γράφεις στα αγγλικά τόσο λυρικά και άμεσα.
κάτι μου θυμίζει. και δεν εννοώ ότι έχεις αντιγράψει. εννοώ ότι κάποια δική μου χορδή έχει χτυπήσει τούυτο το κείμενο..

Antoin... said...

@ savra : Ξέρεις πώς είναι αυτά τα πράγματα. Μια ξαφνική ροή ενός άγνωστου υγρού στον εγκέφαλο, που συνδυάζεται με το mood της στιγμής και το χέρι γράφει πια μόνο του. Ύστερα ψάχνεις απεγνωσμένα να συντονιστείς στην ίδια συχνότητα μα δεν σου κάθεται. Σου κάθεται όμως κάτι άλλο. Όσο το ψάχνεις όλο και κάτι θα ξεθάψεις. Στιγμές είναι τελικά που περνάνε. Αρκεί να είσαι κρυμμένος με την απόχη να τις συλλάβεις σαν πεταλούδες.

Antoin... said...

@ passionaria: Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Το σχόλιό σου συνάδει με την εντύπωση που αποκόμισα από τα κείμενά σου που έχω διαβάσει. Ενός ανθρώπου που διηθίζει τα πάντα μέσα από τον ευαίσθητο κι εύθραυστο συναισθηματικό του κόσμο.
Νροπαλός ων, μαζί και φατσικά άγνωστος δεν το πήρα απόφαση να σου αφήσω σχόλιο, όπως φυσικά δεν έχω αφήσει σε κανένα από τα links του f. πλην του f. Ελπίζω το ρόδι που έσπασες να μου γίνει μάθημα.

Passionaria said...

Καλημέρα!
Τα ρόδια που σπάνε φέρνουνε γούρι.. Έτσι μου έχει πει η γιαγιά μου...