Saturday, September 29, 2007

E250

Η αγάπη λήγει κάθε πριν ξημερώσει
τρέμει από την κρύα ώρα
ακροβατεί στην επιβεβαίωση

η αγάπη λιωμένο σεντόνι
γλιστράει ο πόθος
δροσοσταλιά στο ροζ λουλούδι

η αγάπη μάτι μισάνοικτο
καρτερικά προσμένει
τα λυγισμένα χείλη

η αγάπη νύστα τεχνητή
λευκή σημαία
σε όνειρα εκκρεμή

η αγάπη κλάμα μωρού
στη σκοτεινή απουσία
της μητρικής θηλής

η αγάπη θάλασσα
πλατιά, βαθιά
πεπερασμένα ατελείωτη (τελεία)

10 comments:

Mauve_All said...

Μας έκαψες, Antoin.
Καλησπέρα...

Antoin... said...

Καλησπέρα Δήμητρά μου..!
Χίλια συγγνώμη αγάπη μου. Καμμιά φορά το μολύβι αποκτά τη δική του προσωπικότητα και τρέχει ανεξέλενκτο.

ellinida said...

ένα λουλούδι
με τον κάλυκα ανοιχτό
κύτταρα σκέψης που περιστρέφονται
σε τροχιές εξάπλωσης ν'αναπτυχθούν ταξιδεύοντας
από τον ορατό ορίζοντα στον επερχόμενο
δροσοσταλίδες που σβήνουν στις ηλιαχτίδες
εξαφανίζονται σαν ατμός

Καλησπέρα Αντώνη.

Antoin... said...

Ο άτιμος ο ορίζοντας!
Είναι μόνο για τους δυνατούς.
Πόσο μακρύ χέρι πρέπει να έχεις για να τον φτάσεις?
Πόση επιμονή?
Πόση υπομονή?
Το άσχημο είναι πως είσαι μόνος στο ταξίδι.
Τους συνοδοιπόρους κινδυνεύεις να τους μισήσεις γιατί κι αυτοί δεν ξέρουν τι θα πει στάση.

Μερικές φορές χαίρομαι που το άνοιξα το blog, κι αυτή είναι μια απ' αυτές. Καλησπέρα..!

kat. said...

.."και η αγάπη μια έρημη ακτή/
η αγάπη ένας άγριος βράχος/
που με τα πόδια γυμνά/
πάλι ανεβαίνεις μονάχος"..

Antoin... said...

...στου βράχου φτάνεις την κορφή
με οκτώ σημείων θέα
μα μόνος αν τη χαίρεσαι
πες μου αν περνάς ωραία.

P.S.Για τους ναυτικούς, τα σημεία του ορίζοντα είναι οκτώ αντί τέσσερα για να προσθέτουν μια κατεύθυνση ανέμου ανάμεσα κάθε ζεύγους σημείων.Πχ. ανάμεσα σε Ανατολή και Νότο είναι ο Σορόκος.

kat. said...

δεν με νοιάζει τι κάνουν οι ναυτικοί! αλλά εγώ!!!

οι ναυτικοί είναι συνηθισμένοι..
εμείς;

Tamara de Lempicka said...

η αγαπη κρυβεται
πισω απο μασκα χαλκινη
για να προστατευτει
ματαιη πραξη, δεν παθαινει
μενει ατερμονα να αιμορραγει

Antoin... said...

@kat
Ρε ταύρε ρε υαλοπωλείο, το P.S για τους ναυτικούς το έκανα για να δικαιολογήσω τα "οκτώ σημεία" που αναφέρομαι στο στιχάκι μου.
Μιας και το έθεσες όμως, οι ναυτικοί που ξέρεις από τα καράβια της γραμμής
ουδεμία σχέση έχουν με αυτούς που σκίζουν τους ωκεανούς.
Είδος προς εξαφάνιση είναι αυτοί τώρα.
Τώρα τελευταία, η ανιψιά μου με βοηθάει να ψυχολογώ εσένα.
Τις προάλλες που έφευγα από Αθήνα για τουλάχιστον ένα χρόνο -αλλά γύρισα άρων-άρων- όταν πέρασε να με χαιρετίσει, μου πέταξε πως σε κάτι θα έφταιγε εκείνη που ο θείος της θα εκπατριζόταν.

Antoin... said...

@tamara
η αγάπη πουλάκι πριν την πρώτη πτήση
τρέμουν τα πόδια, μαγκώνουν τα φτερά
λίγο πριν απ' τη φωλιά πηδήξει

η αγάπη χείμαρρος
ούτε πόνος, ούτε φόβος
την σταματούν να τρέξει.


Καλώς ήρθες..!