Αν γινόταν να ξαναζήσω

Το παρόν το έγραψε μια γυναίκα αφού έμαθε πως θα μας άφηνε από καρκίνο.
Τώρα πια δεν είναι μαζί μας.


Όταν αρρώσταινα θα έπεφτα στο κρεβάτι αντί να υποκρινόμουν πως η Γη θα σταματούσε να γυρίζει εάν εγώ δεν έλεγχα τα πράματα.
Θα άναβα το ροζ σκαλιστό κερί αντί να το αφήσω να λιώσει στη βιτρίνα.
Θα μίλαγα λιγότερο και θ’ άκουγα περισσότερο.
Θα καλούσα φίλους σε δείπνο έστω κι αν ήταν το χαλί λερωμένο κι ο καναπές ξεφτισμένος.
Θα έτρωγα το ποπ-κορν στο καλό σαλόνι και θ’ αδιαφορούσα για τη στάχτη όταν ένας φίλος πρότεινε ν΄ ανάψουμε το τζάκι.
Θα είχα την υπομονή ν’ ακούσω τις ιστορίες του παππού για τα ένδοξα νιάτα του.
Θα ζητούσα απ’ τον άντρα μου να μοιραστούμε περισσότερες απ’ τις ευθύνες που τον βάραιναν.
Δε θα ζητούσα ποτέ να σηκώσουν το παράθυρο του αυτοκινήτου επειδή ο αέρας θα μου χάλαγε το φρεσκοχτενισμένο μαλλί.
Θα ξάπλωνα στο γρασίδι κι ας λερωνόταν τα ρούχα μου.
Θα έκλαιγα και θα γέλαγα λιγότερο βλέποντας τηλεόραση και περισσότερο βλέποντας τη ζωή.
Δε θα αγόραζα τίποτα για την πρακτικότητά του είτε επειδή ήταν εγγυημένο για μια ζωή.
Αντί ν’ απεύχομαι τους εννέα μήνες εγκυμοσύνης θα χαιρόμουν την κάθε στιγμή και θα συνειδητοποιούσα πως η ζωή που μεγάλωνε μέσα μου ήταν η μοναδική μου ευκαιρία να βοηθήσω το Θεό σε ένα θαύμα.Όταν τα παιδιά μου με φιλούσαν επίμονα δεν θα έλεγα ποτέ: “Αργότερα, πηγαίνετε τώρα να πλυθείτε για το φαγητό”.
Θα έλεγα περισσότερα “Σ’ αγαπώ” και “Λυπάμαι”.
Μα κυρίως, αν είχα μια ακόμη ευκαιρία να ζήσω, θα κρατούσα κάθε λεπτό, θα το κοιτούσα συνειδητά και δεν θα το επέστρεφα ποτέ.
Μην αναλώνεστε στις λεπτομέρειες.
Μη στεναχωριέστε για το ποιος σας μισεί, ποιος κατέχει περισσότερα ή ποιος κάνει τι. Ας χαρούμε τις σχέσεις μας με αυτούς που μας αγαπούν αληθινά.
Ας συνειδητοποιήσουμε τα δώρα που μας προίκισε ο Θεός και τι θα κάνουμε κάθε μέρα για να καλυτερέψουμε τους εαυτούς μας πνευματικά, σωματικά και συναισθηματικά.
Εύχομαι να έχετε μια ευλογημένη ημέρα.

Erma Bombeck.