Κοιμάται ή μάλλον κοιμόταν δίπλα μου
τώρα πληκτρολογώ στο γραφείο
μπορεί να μην κοιμάται
να μετέτρεψε τ’ αυτιά σε μάτια
παρακαλώ μη βήξω
μην τσακωθούν οι γάτες
μη λαλήσει κάποιο αμάξι
μην ξυπνήσει αν κοιμάται
κάθε πριν κοιμηθεί
εύχομαι νάν’ η στερνή
η φορά που ευχαριστήθηκε
η φορά που με σκότωσε λίγο ακόμη
κι αν δε με μαχαιρώνει αυτή
το κάνει η άλλη
η αδυναμία μου
η μαλακία που με δέρνει.
skip to main |
skip to sidebar
Της Λένας
Heaven on earth
Psyche mending
Bowie wanna-be
Most wanted
Υποκατάστημα.
Καλώς ή κακώς (λες και η έμπνευση θα κρατήσει) άνοιξα και τον nerokouvalitis2.blogspot.com για να σηκώνω τις Αγγλικές μου φαγούρες.
Διαβάζω
Blog Archive
About Me
- Antoin...
- Athens, Greece
- e-mail: redflaw@yahoo.com
4 comments:
η μαλακία δεν δέρνει τους ανθρώπους!!!!
απλώς τους κυνηγά και τους βάζει εν αγνοίαν τους, να διεκδικούν λάθος πρόσωπα, καταστάσεις και πρότυπα..
Αυτό που δηλώνεις σηκώνει δυο ερμηνείες.
Αυτήν ενός τρίτου για το πως πρέπει να είναι τα πράματα για τους υπόλοιπους,
δηλαδή ηθικολογία.
Δεύτερον, τις ατομικές μας επιλογές για το ποια ζωή, μας ταιριάζει να ζήσουμε.
Εμείς οι δυο Κατερινάκι, αν θυμάμαι, έχουμε κουβεντιάσει πάλι κάτι ανάλογο. Μπορεί όμως και όχι.
Ένα από τα παρακλάδια της δεύτερης περίπτωσης είναι η αδυναμία μας να παλέψουμε να βγούμε από την κινούμενη άμμο που έχουμε πέσει.
Υπάρχει το δίλημμα, να μείνεις ακίνητος ώστε να βουλιάξεις το δυνατόν αργότερα,
ή να παλέψεις ηρωικά και να βουλιάξεις γρηγορότερα.
Αυτό που λέω είναι ηθικολογία που μας επιτρέπει να κοιτάζουμε τον καρθέπτη χωρίς να φτύνουμε το είδωλο που καθρεφτίζεται.
Γι' αυτό το λόγο στο κειμενάκι δεν ρίχνω ευθύνη σ' αυτήν που κοιμάται αλλά σ' αυτόν που βλέπει την αλήθεια αλλά είναι κιοτής να την αντιμετωπίσει.
Μια δύσκολη στιγμή ή μια επώδυνη περίοδος της ζωής του πρωταγωνιστή.
Τουλάχιστον την αναγνωρίζει την κατάσταση. Να δούμε πότε θα ξεκινήσει να παλεύει.
Αχ βρε Κατερινάκι, το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί, είναι να μη ζούμε γι' αυτά που μας αρέσουν αλλά για να πολεμούμε τους εχθρούς που κατασκευάσαμε.
να σου πω ποια είναι η γνώμη μου;
οτι δεν πρόκειται ποτέ να αρχίσει να παλεύει..
λυπάμαι για αυτή την απογοήτευση που νιώθω..αλλά μιλάω και γράφω μέσα από την καθημερινότητα μου, σου, του...
Δεν ξέρω.
Για τον εαυτό σου ούτε να σκέφτεσαι τέτοια προοπτική.
Είσαι σε μια περίοδο της ζωής σου που στύβεις την πέτρα και βγάζει νερό. Στο λέω με όλη την πείρα που έχω μαζέψει μέχρι τώρα.
Post a Comment