Thursday, May 10, 2007

Ten songs

The epitaph. King Crimson.
Εφηβικά party. Κουβέντες με την παρέα πως θα ρίξουμε τη γκόμενα.
Εφαρμογή του κώλου, των συζητημένων θεωριών.
Με Cambridge Lower και δεν είχα προσέξει πως το τραγούδι δεν είναι ερωτικό.


The end. The doors.
Εφηβικές συγκρούσεις με τον πατέρα.
Χόρτο. Θάνατος της Μαρίνας από υπερβολική.


Selling England by the pound. Genesis (the whole album)
Είσοδος στην αληθινή μουσική.
Μηχανιώνα. Σχολή καπεταναίων. Ιστιοπλοΐα το χειμώνα.
Σεβασμός κι αγάπη στη θάλασσα.


Gold dust woman. Fleetwood Mac.
Πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Νέα Υόρκη. Tanya.


Set me free. Rod Stewart
Φαντάρος. Πρώτος χωρισμός με την Ακριβή.
Τρύπα στο στομάχι.


Four seasons. Vivaldi.
Νυχτερινές βάρδιες στα τροπικά. Ο ουρανός να σε πλακώσει.


Purple rain. Prince.
Αυστραλία. Ιππασία στα Murray. Judy.


Στην αγορά του Αλ Χαλίλι. Αλκίνοος.
Αγκαλιά με τη Μαρία.


Τα γραφτά και τα ποιήματά μου.


Το δέκατο αναμένεται…

10 comments:

BeBe said...

Φοβερά περιληπτικός. Μου άρεσε τρελά όπως τα συνέδεσες. Κρίμα για την κοπέλα..
Καλημέρα ποιητά μου

Agent of Chaos said...

Πού το θυμήθηκες το epitaph?
Άσε την εισαγωγή με τις καμπάνες..
Λοιπόν θέλω αν γίνεται να μου κάνεις μια χάρη. Αν περάσεις από τη γραμματεία, μπορείς να ζητήσεις τη βεβαίωση για το σεμινάριο της ιστορίας τέχνης με τη Χρυσοχέρη?
Με είχαν ειδοποιήσει εδώ και κάτι μήνες να την πάρω κι όλο το ξεχνάω.
(το set me free είναι αυτό που λέει set me free why don´t you babe get off my life why don´t you babe cause you don´t really love me you just keep me hanging on? αυτό είναι 60s κομμάτι κανονικά με γυναικεία φωνητικά, αλλά πολυδιασκευασμένο, εμένα μου αρέσει στη ροκ εκδοχή του)

Marilou said...

helloooo
wraia tragoydia. wraies anamniseis! ais8anomai les k 3eklepsa maties apo to biografiko soy..
ti soy einai ta tragoydia.. pws se perigrafoyn..
sketi magia..
x

Antoin... said...

@bebe:
Καλησπέρα..!
Με συγχωρείς που ευλογάω τα γένια μου.(ασχολούμαι με το blog μου δηλαδή και δεν σ' έχω επισκεφτεί).
Μόλις τώρα έκανα μια γύρα και είδα δυο καινούριες αναρτήσεις σου.
Δεν προλαβαίνω να τις διαβάσω σήμερα. Αύριο μόλις ξυπνήσω.
Την τελευταία βδομάδα είμαι πηγμένος στη δουλειά και μπαίνω συνήθως στο δίκτυο από τη δουλειά
παρακαλώντας κάποιον να σηκωθεί απ' το γραφείο του να καθίσω εγώ.

Μου φαίνεται να ψιλομετανοιώνω που το έφτιαξα είδει βιογραφικού, γιατί δεν είμαι ακόμη σίγουρος για τη ζεστασιά του δικτύου.
Η αποστολή των δέκα τραγουδιών μ' έπιασε με τα βρακιά κατεβασμένα, την έφτιαξα αυθόρμητα στη δουλειά, την έστειλα στο mail μου και την έκανα copy paste στο blog χωρίς να το ζυγίσω ξανά.
Ό,τι έγινε, έγινε τώρα...

Εσύ βέβαια δεν το ξέρεις, αλλά βασικά γράφω ιστορίες, παρά ν' ασχολούμαι με αυτό που εσύ με χαρακτηρίζεις τόσο ζεστά (σ' ευχαριστώ από καρδιάς).
Ο δάσκαλος λέει πως η ποίηση δεν είναι μολύβι αλλά γομολάστιχα.
Είμαι φαίνεται επηρεασμένος από την δήλωση αυτή, όπερ και η λιτότης
της ανάρτησης.
Δεν ξέρω ακόμη, αλλά από το Φθινόπωρο σκέφτομαι ν' ανεβάζω διηγήματα. Ορισμένα φτάνουν τις 5.000 λέξεις και δεν ξέρω αν είναι δόκιμο ν' ανέβουν.
Θα δούμε...
Όσο για το κρίμα...
η λύπη και ο πόνος είναι οι πιστότεροι φίλοι μας. Δε μας εγκαταλείπουν ποτέ.

Καλό βράδυ..!

Antoin... said...

@agent of chaos:

The wall on which the prophets wrote
is cracking at the seams
upon the instruments of death
the sunlight brightly gleams

when every man is torn apart
with nightmares and with dreams
will no one lay the laurel wreath
as silence drawns the screams.

simply αξεπέραστο...

Δεν το θυμήθηκα Δεσποινάκι,
ρέει στο κλειστό κύκλωμα...

Να υπολογίζεις άλλωστε πως σου ρίχνω καμιά δεκαπενταριά. Εμένα ήταν η εποχή μου τότε.
Από τη δική σου λίστα,
δυστυχώς μόνο για τους Stranglers και την Κάλλας έχω άποψη.
Τους ρέστους δεν τους έχω ακουμπήσει.
Το τέτοιο σου το έχω στο τετράδιό μου. Υπάρχει μια μικρή περίπτωση να μην εμφανιστώ την Κυριακή.
Το τετράδιό μου είναι στη μεταλλική ντουλάπα του γραφείου, αυτό με το spiral, ανάμεσα απ' τα ντοσιέ.
Ζήτησέ το απ' την Ευαγγελία ή τη Βούλα. Θα έχω φροντίσει επίσης για το μπουκαλάκι με την κόλα. Ζήτησέ τα κι αυτά.

Asta la vista..!

Antoin... said...

@marilou:

Αν και είμαι αρκετά εξημερωμένος από μόνος μου, το άκουσμα μιας μουσικής που μ' αρέσει με χαλαρώνει περισσότερο.
Τότε δε χαλάω χατήρια.
Τα μεγαλύτερα λάθη μου τα έκανα στα μπαράκια, όταν μου αποσπούσαν υποσχέσεις. Και για να υποσχεθείς κάτι, δεν είσαι μεθυσμένος από ξύδι αλλά από τη φάση.

Είδες? Μου έβγαλες άλλη μια βιογραφική παρένθεση.
Πρέπει να σταματήσω μου φαίνεται
να ποιούμαι τον ποιητή και να γυρίσω στα γραφτά μου.
¨
Όνειρα γλυκά..!

Marilou said...

megala. ali8ina. logia.
mi.girnas.
einai. wraia. edw.

Antoin... said...

@marilou:

Yeah..!
yeah..!
yeah..!

Buddy System said...

Τον ήχο των κυμάτων όταν αυτά τα σκίζει η καρίνα του σκάφους σου δεν άκουσα
Και δεν σου κρύβω με στεναχώρησες γιατί με αυτή τη μουσική έχω ταξιδέψει πολύ μακριά κι ας μην έχει ποτέ στοίχους
Φιλάκια καπετάνιε

Antoin... said...

@buddy system
Δίκιο έχεις.
Αυτή η μουσική είναι στάνταρ
με εκάστοτε διαφορετικούς στίχους
που τους επενδύουμε ανάλογα την κατάστασή μας.