Saturday, December 22, 2007

Φακός

Άδεια παλάμη πέλμα τραχύ
παλμός του πάνω δρόμου
παλλάδα ομίχλη σέρνεται
στ’ ακρώρεια του κόσμου

πέτρα με φως λαμπρό παιδί
προσωρινός νοικάρης
ψιλά στο δρόμο σκόρπισε
να σκύψεις να τα πάρεις

κι αφού το χρέος έκανε
που τέτοιο δεν το είχε
αντί στην κλίνη να χαθεί
στη ρότα ξαναβγήκε

μην τύχει και ονειρευτεί
πως λόγο έχει να δώσει
τη σφαίρα βόλτα έφερε
την Κίρκη να σκοτώσει.

3 comments:

Marilou said...

Omorfa..
ontws ekeini tin imera krifokoitaza apo tin doyleia - ti na kanw kai egw i amiri!
Perasa gia na soy afisw tis eyxes moy!
Kala na peraseis!
Xronia Polla kai Kala Xristoygenna!!
Ta filia moy
x

ellinida said...

Χρόνια σου πολλά.:)

Antoin... said...

@ellinida
Ευχαριστώ γλυκιά μου..!
Αγκαλιές σε γεωγραφικούς και γεωμετρικούς τόπους.

PS. Πρέπει να είμαι δεόντως χαζό γιατί δεν κατάφερα να ανεβάσω σχόλιο στο blog σου. Ντροπή μου.