Fine! Call me a nut-case
load the sins on my back
after all you’re good in words
only to hear the key on the lock
your footsteps on the stairway
to scent you behind the door
the bed’s too big for me
my chest too spacious
my loneliness unbearable
I’m not afraid to open my heart
accept you look down on me
no worse than you been gone
that’s who I was and always be
to the ones before and may be after you
a victim of intimacy.
4 comments:
"Είναι στο στρώμα μου μονό" δεν τραγουδούσε η Αλίκη (όχι αυτή στην Χώρα των Θαυμάτων);
Έλα που ψάχνοντας τους στίχους, βρήκα ένα άλλο (βέβαια δεν γνωρίζω πως είναι ως τραγούδι):
"Συγνώμη, μα δεν φταίει
το στρώμα το μονό που δε χωράμε
μα νιώθω πως κι απόψε
δε γίναμε ένα σώμα και λυπάμαι.
Το καλό με όλη αυτή την ιστορία (της ανάγνωσης) είναι πως ο καθένας εξ ημών 'κολλάει' σε κάτι που τον/την εκφράζει, τον λυπεί, του θυμίζει κάτι κτλ, κτλ...
Το γράψιμο αποδεικνύεται επικίνδυνο τελικά. Όπως και η επιστήμες. Και η λογοδιάρροια. Δεν θα ήθελα να ήμουν ο εφευρέτης του στυλό και κάποιος να το χρησιμιοιήσει για να βγάλει το μάτι του διπλανού.
Με κάθε σχόλιο που κάνετε σε μια έννοια από τα γρφόμενά μου νιώθω πως μου δίνετε ένα κλειδί να μπω στην ψυχή σας.
Βαριά η καλογερική κορίτσι..!
"a victim of intimacy" Μ'άρεσε αυτό.
Χαίρε Αντουάν.:))
Καλησπέρα..!
Με συγχωρείς που τεμπελιάζω και δεν σ' επισκέπτομαι. Η σχετική αυτή γαϊδουριά με χαρακτηρίζει τελικά.
Επάνω στο victim of intimacy έχτισα όλα τα υπόλοιπα. Είμαι αρρωστιάρης, το ξέρω.
Καλές δροσιές..!
Post a Comment